Pavlo is alleen achtergebleven in hun huis. Als monteur heeft hij het momenteel druk met het repareren van militaire trucks. Pavlo zegt: ‘Dit is mijn bijdrage aan de overwinning van Oekraïne. Als vader van 4 kinderen had ik ook naar het buitenland kunnen gaan met mijn vrouw en kinderen, maar dat voelde moreel gezien niet juist. Mijn plek is hier, hier kan ik alles doen wat mogelijk is voor vrede en voor Oekraïne, voor de mogelijkheid dat mijn kinderen straks onder een vredige hemel kunnen leven.’
Het huis is zo leeg
Een langeafstandsrelatie met zijn vrouw en kinderen onderhouden is moeilijk. Pavlo vindt het huis zo leeg. Hij mist het geluid van zijn lachende kinderen, hun spelletjes en de dagelijkse structuur. Hij mist de lach van zijn vrouw. Hij heeft veel werk op de boerderij, aangezien ze kippen en konijnen houden, maar na zijn werk zit hij op bed en beeldt hij zich de gezichten van zijn kinderen in.
Tetyana en de kinderen logeren in een appartement in een klein dorpje in Tsjechië en de mensen om hen heen zijn gelukkig aardig en behulpzaam. Maar ze missen hun man en vader heel erg, en ook hun huis. Samen met zoveel andere gezinnen uit Oekraïne, wachten ze met smart op het einde van de oorlog zodat ze weer naar huis kunnen.
In deze donkere en onzekere tijden voor Oekraïne hebben de gezinnen uit ons sponsorprogramma onze doorlopende steun meer dan ooit nodig.